vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Wildernis van ziel
De zonnige zomervakantie dagen
verloren geen prille schoonheid
tussen eiken, beuken en wilgen
hij groeide
uit zijn versleten hemd
en uit zijn dromen
in donkere rookwolken
van de duistere nachtwouden
speelde hij
indiaantje met zichzelf
tegen blanke betweters.
in deze wildernis van ziel
liep hij weg uit de stad
zijn geest zocht vrede
weg van de dwaas beschaafde mensen
om in het wilgenwoud te dwalen
onderweg met nieuwe verhalen
puur natuur en vitale energie in alle talen
wildernis van ziel stroomde
als een avontuurlijke rivier door zijn aderen.
© mobar
Reacties op ‘Wildernis van ziel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!