het laatste woord

herinner niet
mijn dwingen
mijn huichelen en leugen
niet mijn onverdraagzaamheid
herinner niet mijn beven
niet hoe mijn trillende stem
tevergeefs probeerde
je wezen te manipuleren
herinner niet
mijn wankele wereld
niet mijn zelfzucht
niet mijn lafheid
niet mijn vrezen
niet mijn zwijgen

maar herinner
mijn liefhebben
mijn troosten
herinner hoe je hoofd
op mijn schouder rustte
herinner mijn handen
in de tijd
dat ik ons brood brak
in de dorstige dagen
dat ik laafde
hoe ik in de donkere nacht
de kaarsen aan stak
mijn wiegen en strelen
mijn geloof in de waarheid
mijn geborgenheid
mijn verlangen naar het goede
laat dat overblijven
want een mens leeft
voor zijn herinneringen
gedenk het spreken
van mijn zoektocht
naar dat ene woord
het laatste
ik had je lief