RAADSEL 13

RAADSEL 13


Hemelhoog zie ik haar gezicht
Ze geeft in nachtelijk duister licht
Wanneer de zon door dure plicht
Gehaast zijn hielen heeft gelicht

Maar, door die nachtspiegel beschenen
Moet ik soms haast een weinig wenen
Want als ze nieuw is, zou je menen
Dat ze volkomen was verdwenen

Dan wordt de adem me benomen
Door weerzinwekkende fantomen
Maar is ze dan weer teruggekomen
Dan blijken dat slechts boze dromen

Langer dan jij en ik bestaan
Ziet men haar aan de hemel staan
En stil langs alle sterren gaan
De nachtgodin, de zilveren ….


NAAM ED