Stad aan de horizon
Er was een melodie, een instrument
een kampvuur en we dachten
dat er vrede zou komen
tijdens dit leven
vier vage beelden
vervaagd in je hoofd
hoe je de mens zag sterven
de dieren zag lijden
de wereld, heel ver weg
was een radiostem van je lichaam
verwijderd
met iets in jou
wat kan er niet meer huilen?
je riep de aarde voor vrede
je smeekte God, de vader van alles
bij de rivier
zigeuners zongen liedjes
over zoveel in de samenleving
achtergelaten
er was een melodie
een instrument
een kampvuur
en vier vage beelden
vaag in jouw hoofd
nodig om te overleven
een bericht gestuurd
naar de stad aan de horizon
nooit een antwoord gekregen.
© mobar
Reacties op ‘Stad aan de horizon’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!