Monster
Ik worstel vanbinnen
Ik worstel met de pijn
De gedachten en emoties die daar aan vast zitten
Ik heb van de pijn een monster gemaakt
Het maakt mij bang
Bang om te accepteren dat het monster bij mij hoort
Niemand wil een monster
Maar iedereen heeft er een
Ik worstel met de mijne
Omdat ik niet accepteren kan
Dat de pijn, gedachten en emoties... onderdeel van mij zijn
Het monster wilt een plekje
Waar hij rustig zitten kan
Zo nu en dan een steentje gooien kan
Een steentje met een gedachte of emotie
Ik worstel vanbinnen
Met dit monster, omdat ik bang ben
Bang dat als hij zijn plekje krijgt
Ik niet in staat ben al zijn steentjes te verwerken
Zal ik onder bedolven raken?
Ik worstel...
Wetende dat mijn kansen klein zijn
Maar nog steeds bang voor de uitkomst
Reacties op ‘Monster’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!