vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
idylle
er zat vanmorgen in mijn tuin
een lapjeskatje, haar naam was bruin
ze miauwde vriendelijk tegen mij
en gaf me steeds maar kopjes
ik dacht wat moet ik met zo’n kat
zo’n vogelvanger, wil ik dat
maar ze lag zo lekker in de zon
terwijl ze oorverdovend spon
mijn hond, geen echte kattenvriend
zei waaraan heb ik dat verdiend
zo’n mormel geeft alleen maar overlast
en graaft waar ik ooit heb geplast
maar even later sliepen ze samen
naast elkaar lekker in de warme zon
beginnende vriendschap in mijn tuin
tussen mijn hondje en de kleine bruin
© Rita Arends
Ingezonden door
Geplaatst op
17-03-2022
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
KatReacties op ‘idylle’
-
'Zij leven als kat en hond', zei A.C.W. Staring en schreef het puntdicht 'Huiskrakeel.
guido - 17-03-2022 om 18:29