vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ergens in een trein
Weet niet of ik een traan
moet laten vallen in mijn lach
ergens in een trein
halverwege de verloren wereld
nu je om te troosten
weer de clown speelt.
De trein sjokt verder
mensen hangen uit de ramen
weet niet of ik een lach moeten laten vallen
in mijn tranendal van diepe stilte
halverwege de vergeten planeet
ergens in een trein op weg naar niemand.
© mobar
Reacties op ‘Ergens in een trein’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!