Mijn leven, mijn toneelstuk.

Eenzaamheid is altijd een vriend van mij geweest.
Niemand zag het, maar ik voelde me altijd alleen.
Een bijrol in mijn eigen toneelstuk, een figurant in mijn eigen soapserie.
Voor mij is het leven èèn groot spel,
alleen hoe het werkt is voor mij nog steeds een raadsel.
Ik kan niet onder woorden brengen hoe ik me voel,
omdat ik slechts de juiste woorden er niet voor kan vinden.
Mijn gedachten zijn een tweede ik geworden,
constant aanwezig en zo misleidend op veel momenten.
Soms maken ze me blij, soms maken ze me gek.
Ik blijf zoeken, ergens vind ik rust.