Mensen die...

Mensen die klagen over andere mensen
Alsof ze zich misdragen als ze anders zijn
Die de dingen niet doen zoals zij het zouden willen
Dus zingen ze maar in een kromme pijn

Mensen die maar roepen om gehoord te worden
Tussen de soepen door tijdens het middagmaal
Ruzie maken en schelden en tieren
Uitspraken over geweld zo abnormaal

Mensen die zeuren om alles en niets
Die treuren dat ze o zo’n slecht leven leiden
Niet beseffen dat ze stiekem heel rijk zijn
Ze keffen liever dan dat ze zich verblijden

Mensen die fluisteren en roddelen over de ander
Die niet luisteren naar hun geweten
Ze zien hunzelf niet in de spiegel
De liefde van toen vergeten

Mensen die kijken in rare blikken
Die de ander nakijken alsof die vreemd is
Zonder die ene goed te kennen
En liever zeggen dat ie stinkt als die bezweet is

Mensen die lachen om de gebreken van hun naasten
Of uitlachen om andere gewoontes
Die hunzelf normaal vinden
Die zichzelf boven de koning opheft

Mensen die graag wijzen met hun vingertjes
Hun ogen puilen uit van de splintertjes

Mensen die de splinter willen uittrekken
Maar hun eigen balk niet ontdekken

Mensen die denken dat ze niets bijzonders hebben
En niet doorhebben dat ze een wonder zijn