vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
KERSTGEDACHTE
KERSTGEDACHTE
Dicht bij vader en moeder loopt een klein kind
Een klein meisje dat de wereld een wondertuin vindt
Met ogen die knipperen in fel zonnelicht
Met blozende wangen en een lachend gezicht
Haast struikelend drentelt ze achter hen aan
Nog zonder besef van haar eigen bestaan
Onwetend van oorlog of van hongersnood
Onwetend van armoe, van ziekte of dood
Het hondje loopt trouw met het meisje mee
De moeder kijkt om naar het stel, naar die twee
Ze pakt het kind op en ze zegt: “Hartendief!”
En haar dochtertje zegt: “Ik vind jullie lief!”
Reacties op ‘KERSTGEDACHTE’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!