Het Zijnde

Uit 'Het absurdistisch universum

In den beginne was er het geluid
en zochten naar de bron de oren
in de angst, in de vlucht, in het gevecht
struikelend daar lagen de betekenissen
wat bewoog tussen de lucht het horen

Geen mens wist zich een weg te gaan
maar het hart bonkte in de keel
de blaas drong zich onhoudbaar op
het bloed zwol naar de spieren
en wat raadde ons aan ons ten deel

De onschuld, baarde de wreedheid
de onwetendheid, verwerd tot schuld
de dood die door de landen trok
de dood die in de wateren voer
opdat de liefde waarlijk alles verguldt.

Guido van Geel