De zoeker

Uit 'Het geriatrische testament'

Hij zocht zijn vragen te vinden, ver van
de mensen, ver van de wereld in het ontkennen,
in het dwalen, in zijn diepste niets,
in wat hij dacht zijn geest aan hem toonde

Toch ontwaakte hij telkens in het licht van alle dag
weer de mensen die liepen aan hem voorbij
weer was hij alleen en steeds verloren,
toch iets riep, riep ergens zonder woorden.

Uit het niets werd hij het gewaar, de ban
die donderend door de grondvesten
van zijn geborgen liefde en zijn vertrouwen
brak tot naakt de liefde, tot naakt zijn lot .

Guido van Geel