Heimelijk verlangen
Het is geen verheerlijking
van dromen in het loflied
of om in intieme dromen iets
meer te zien dan werkelijkheid
van het lovend gezongen loflied
eerder een vertroeteling
van gedachten tijdens het loflied
weemoed en melancholie van
heimwee liederen in Amsterdamse armoede
die verlangt naar jungle tussen Spaanse kastelen
onder zomerwolken die verhalen vertellen
die jij bent vergeten in dit lenteland van leven
het is de vrucht
die het sap doet smaken
de bloem
die de bij zal lokken
het water
wat de rivier doet stromen
het is zijn geluk
wat bij jou niet op gaat
het is bijna avond
kijk maar op de klok
voor vandaag
is het grootste avontuur voorbij
je was even bij haar
in heimelijk verlangen
onder let licht van rust.
© mobar
Reacties op ‘Heimelijk verlangen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!