de orkaan Ida

(28 augustus 2021 Louisiana)

zo vertelde mij Ida
die tussen de regens
het land aan flarden ries
de golven hoog joeg
over de kade
uiteen spattend
in strenge waaiers
van striemend watergruis
wat Ida gelaten had
nam het water mee
de havenloze enkeling
die te arm was om te vluchten
liet zich schaterend meevoeren
zijn uitgeklede leven achter zich
er toeterde kip noch kraai
ook geen haan
als Ida komt moet je rennen
weet iedereen

maar als Ida gaat
blijft de gewassen ravage

de doden gegrond
het hout opnieuw genageld
de stenen herstapeld
het pluimvee kraait er weer
de havenloze blijft bij het oude