vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Avondbries
Gezeten voor mijn geopende raam,
de gordijnen licht opbollend door een zachte bries,
die geuren omhoog laat stijgen van de rozen,
een avond waar ik mij in dromen verlies.
Warme zwoele avonden,
die ik zou willen beetpakken en bewaren
om later weer in te kunnen verpozen.
Het laatste restje licht treuzelt op de erkers,
langs de bladeren van de bomen en het mos op de daken.
Ik zou het willen vasthouden en bewaren,
maar de schemering valt als donker fluweel.
en dan is het donker.
Ingezonden door
Geplaatst op
25-08-2021
Over dit gedicht
Op een warme avond heerlijk genieten van de schemering en wensen, dat het nog even zo zal blijven.
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Herinneringen Mijmeren VerpozenReacties op ‘Avondbries’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!