Wat jij bij mij deed

Ik dacht dat ik je houden, houden voor mezelf. En niet dat ik je hoefde weg te geven,
alsof het je bruiloft was en ik je vader.
Ik moest je laten gaan, en je ruilde me in voor iemand. En dat was zij.
Die meid die kanker scheld.
Je moest beter weten, maar dat wist je niet.
Je was verblind door haar.
Door haar en haar ‘’vriendelijke dingen’’ je geloofde haar, en je liet mij stikken.
Net zoals ik nu jou laat stikken.
Ik ga verder met mijn leven, en kan het ook zonder jou wel aan.
Ik heb nieuwe vrienden gemaakt, en jij duidelijk ook. Ik geef niet meer om je, en ga je vergeten.
Je hoort bij de oude ik, en niet die ik, die ik nu ben!
Vaarwel, ik zal je nooit vergeten!