vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Je hoort me niet huilen
Je hoort me niet huilen
Al mijn dromen die vervagen
Vanuit waar jij staat
Ben ik Helemaal alleen
Het is stil hier
Het voelt koud
Dit huis voelt niet langer
Als thuis
Wanneer je vertelde dat je wegging
voelde alsof ik niet meer kon ademen
Mijn hele lichaam stopte
En viel naar de grond
Toen ik je belde,
Zei je dat je niet alleen bent
Ik had beter moeten weten
Het doet nu nog meer pijn
Door jou bloed mijn hart
En je bent me nog steeds een verklaring schuldig
Ik snap het nog steeds niet
Waarom ik nu ineens alleen ben
Reacties op ‘Je hoort me niet huilen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!