Angstige jaren

Angstige jaren
met gevaren
van een virus
die er nog steeds is
doof en blind
onbemind
mondkapje
stapje voor stapje
raken we je kwijt
andere tijd
komt eraan
even stilstaan
van vele tranen
die steeds kwamen
de beelden die ik zag
die ik nooit vergeten zal
mensen die overleden zijn
de angsten en de pijn
collega’s op mijn werk
samen stonden we sterk
wat hebben we gedaan
voor elkaar klaar gestaan
vele mondkapjes gedragen
mensen horen klagen
het is zo benauwd
10 minuten gesjouwd
door een stille Deen
ik dacht waar moet dat heen
loop ik 7 uur rond
wat was ik verstomd
de klagers geen begrip
werd daarvan een beetje sip
het mondkapje hoeft niet meer
het tij neemt een reuze keer
laat de zomer maar komen
en we langzaam mogen dromen
van een land waar geen corona zal zijn
en iedereen verlost is van de angst en pijn