Freya en het dorpsleven

naar Liesbeth Lagemaat

Bedenk wel dat hier een lot wordt beslist
met een galg waarop de raven wachten
en een valbijl die door wetten is vlijm geraakt
wees dus op een dwaling voorbereid, toch

bladert de rechter in de stapel met inlegvel
terwijl zij net vandaag ongesteld had moeten worden
is zij te misseijk op het doodzieke af
om te beseffen wat haar te wachten staat, niet dan

maar nu blijkt maar weer te meer dat zij
de godin is van de nevels die in de ochtenden
ondoordringbaar door de velden gaan
om de horden de kans te geven te naderen

aldus breekt de slachting door de borstwering
vreten de messen zich diep in het vlees
dat trillend de dood zoekt als enige uitweg
voor alles dat daar ooit vredig leefde.

Guido van Geel