vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Iedereen
Stil zit hij in een hoekje
of ligt te draaien in zijn bed
nergens is er voor hem een plekje
waar hij met zijn ellende alleen kan zijn
heel veel goed gemeende adviezen
verzachten toch niet zijn pijn
Wat kan een mens toch overkomen
om zo alleen te willen zijn
wie kan dan nog echt troost bieden
zonder opdringerig te zijn
angst vreet hem op
zet zijn hele wereld op zijn kop
Wie zou dit toch overkomen
wie vertaalt zo zijn angst
iedereen kan het gebeuren
je hoeft niet zielig te zijn
de sterkste onder de sterken
kennen ook die pijn
Reacties op ‘Iedereen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!