anxiety
Ik wou dat ik uit kon leggen
Wat er nou precies in mijn hoofd om gaat
Angst, onzekerheid, en zulke donkere wolken
Als een touw om mijn nek die langzaam al het lucht uit mijn longen knijpt
Verdrinkend in golven vol met monsters uit mijn gedachten
''Ik kan dit niet''
''Ik ben niks waard''
''Ik kan niet zijn zoals anderen denken dat ik ben''
De wereld is mij te groot
Voor nieuwe stappen ren ik weg
Opzoek naar veiligheid
Niet in mijzelf
Maar in het bekende
Niet de toekomst willen
Maar het verleden
Gewoon, omdat dat bekend is
Ik wil schreeuwen
Ik wil pijn lijden
Ik wil alles doen wat ik niet durf
En wat ik niet wil
Vaak wens ik dat ik niet had bestaan
Gewoon poef; weg
Zonder dat iemand mij mist
Ik wil geen mensen pijn doen
ik wil niet dat ik verlies
Ik weet alleen niet wat ik moet doen
Reacties op ‘anxiety’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!