auto rijden

Auto rijden



Wanneer je achttien bent, wil leren auto rijden.
En dan komt de dag , je vader gaat je begeleiden.
Heel zenuwachtig kruip je achter het stuur.
De passie lijkt wel geblust vuur.

Drie pedalen en één stuur .
Dit wordt ongetwijfeld een ontwenningskuur.
Je krijgt de autosleutel in je hand.
Je kijkt naar je vader , hij zit aan je rechte kant.

“ Zet de motor maar aan”
De vraag is, hoe wordt dat gedaan?
Ik vindt nergens een sleutelgat.
Na lang zoeken is de vraag, is het dat?

Ik heb er weken bij stil gestaan.
Tot we eindelijk nog met bokkensprongen de weg zijn opgegaan.
Ik kon mij maar niet concentreren.
Links, rechts , pinkers aan pinkers uit wel honderd keren.

Mijn vader dikwijs kwaad ,” hij zal het nooit leren.”
Mijn moeder,” je moet het toch nog maar eens proberen.”
De rijexamens komen in het zicht.
“Je weet het, stoppen bij een rood licht!”

Dan de weg op met een vervelende passagier.
De examinator, die heeft veel weg van een gier.
Er is niets dat mij nog lukt.
Ik ga onder heel veel stres gebukt.

“ Wie heeft jou leren auto rijden?”
Nu moet ik een zwaar conflict vermijden.
Ik kan de man geen antwoord geven.
Pa ,is woedend op de gier en zit achter zijn stuur te beven.

Wij moeten nog een keer terug.
Wat gingen de examens deze keer vlug.
Mama, is nu met mij gegaan.
Aan vrouwen kunnen de wildste dieren niet weer staan.


François Vandecruys