1001 Gedichten
Mea Culpa
Uit 'Het geriatrische avondmaal'
Ik ben zo een oude, heterofiele witte man,
een van die vuige hypocrieten
die voor een vrouw de deur open houdt
met een bedoeling vies en fout.
Ik ben zo een oude, witte genendrager
een van de wereldschande erfgenaam
die zich wentelt in gestolen buit en goed
belast met moord en onschuldig bloed.
Ik ben zo een oude, witte plunderaar
een van die de Aarde hebben uitgeput
die schijt heeft aan het verloren klimaat
en verder niets dan verwoesting achterlaat.
Ik ben zo een oude, witte profiteur
een van die luie, genietende pensionado's
die met het geld van de werkers smijt
en niks gedaan heeft sinds de provotijd.
Guido van Geel
Ingezonden door
Geplaatst op
10-05-2021
Over dit gedicht
'Nederland herrijst', zei het tegeltje en de baby's 'boomden'.
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Guidovangeel Pensionado's WokeReacties op ‘Mea Culpa’
-
waar zo de ouderen worden geëerd, wat hebben de kinderen daar geleerd
rita arends - 11-05-2021 om 07:27
-
Prachtige tekst voor een theaterlied, Zoals ik regelmatig pleeg te doen, zal ik ook deze o muziek zetten. Een hand vol sterren acht je toe. Ik ben een zo'n witte slavenbaas die rijdt in een veel te grote camper de rug met zwepen sloeg en amper beseft de eigen dwaas ik ben hetwelk ik ken en bijna was ik er een ik weet waar ik ben maar nog langer niet waarheen toch was niet alles slecht niet uitsluitend voor gewin mijn liefdeslicht is echt het is de mens die ik bemin
Istvan Koning - 11-05-2021 om 08:48