vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Trompettert blauwe vleugels
Zie jij die mooie postduif
daar tussen twijfelende inkt
in die absurde abstractie
van een glas whisky on the Rocks
zonder muren
trompettert
Miles Davis
onzichtbare kleuren
op blauwe vleugels
als door de late middag
traag de rode zon zakt
achter daken van de huizen.
In rokerige woonkamers
waar het binnenste hart
van de oude vrijersstad
naar echte vrijheid zoekt
veel verder dan toen
en dichterbij dan later
misschien hier in intimiteit
bij een dichter in de woonkamer
trompettert hij blauwe vleugels
terwijl de zon traag verder zakt
in vroeg gezonken lentewarmte.
© mobar
Reacties op ‘Trompettert blauwe vleugels’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!