Van dorp naar kleine stad

Al lang geen dorp meer
doop ik mijn lichaam
ouder dan de schelpen
voordat ik middelbare leeftijd betreed
afgescheept langs wegrestaurant
zonder water in de wc.

Een vrachtwagen uit het warme Zuiden
verliest het ijs rond de verse vis
in dampende hemelse zalen
mijn onderbewustzijn voelt schraal
dit is een tijd voor een bidet
een goedkoop hotel
een redelijk bed.

Al lang geen kleine stad meer
knip ik mijn nagels met de pijn
van de verloren gewaande stier
gewond op de televisie
van het weggelopen zwarte zwijntje
het eeuwige gezeur over de plaatselijke gewoonten
de doorsnee humor van mijn reisgenoot
en ik die nog steeds geniet
van iedere seconde achter de slapeloze branding
die door gaat tot in mijn binnenland

naar de achtergrond van boerende varkens.




© mobar