vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Jouw doodse zwijgen
De natuur heeft de stem
van mijn menselijke hartslag
omgetoverd in ritmische dierlijke geluiden
alsof je voor mij opstaat uit jouw graf
opgewekt om de liefde te bedrijven
tot aan de laatste lieve betraande snik
op het kille papier van het ochtendlicht
jouw doodse zwijgen
heeft bezinning gebracht
niet alles draait meer
om de aardse liefde
er is een universeel gevoel
van berusting in de nacht
gevoel dat dieper gaat dan vrijen
onmetelijke vrijheid in gedachten
omdat er nooit meer een toen zal komen
zo wonderlijk zacht als in jouw stoute dromen.
© mobar
Reacties op ‘Jouw doodse zwijgen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!