Maanvriend
Over genegenheid weet ik
door zwoele zomerse nachten
onder maanlicht
van het muggenland bij het meer
alsof ik ergens in een verte
een brief moet schrijven
waarin het woord heimwee
onzichtbaar wordt en ik
plotseling een vreemdeling ben
zonder adres op de oevers
in diepte van het ogenblik
in romantiek zo divers
onder dreigende wolken
die als slagschepen regen bezorgen
op het hoofd van mijn personage
in een absurde droom
ik zie je plotseling op een dravende schimmel
maanvriend
in niet te vergeten bezwaren op het grasland
om aan mijn zwijgen te tornen in de nacht
laat mij genieten van jouw schijnsel.
© mobar
Reacties op ‘Maanvriend’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!