Treurwilg

Willen ze weten waarom
jij aan het rimpelende water staat
tranen stromen niet vergeten
de takken buigen naar beneden
om wat jij
aan verstand omhullen wilt

de wind

de moed niet laten zakken, vertel jij fier
bij storm beschut jij menig dier
om wat jij aan gevoel te bieden hebt

onder regen

zie ik je graag daar in jouw avondwade
om niet te vergeten wie jij bent, treurwilg
altijd op zoek naar het verdriet

onder de zon

de ochtendvijver spiegelt niets
je aarzelt wat in stil bewegen
wiegt wat eenzaam in een lied
van water en een metafoor.




© mobar