De aarde is wél plat
De aarde is wél plat
Kijk toch naar de horizon dan, aan zee,
hélemaal achteraan, daar is die rand van onze aarde,
het lijkt wel een plank, waar het stopt toch, nee ?
Onzin, we weten intussen beter,
maar het voelt echt wel anders,
Wij, en ook alles wat losstaat en/of beweegt,
op onze ronde planeet,
Het blijft plakken, als een magneet
We staan er bovenop, aan de zijkant of zelfs hélemaal onderaan,
en alles blijft wel degelijk rechtstaan
Irreëel ook, dat zweven zonder vleugels dan,
ja, zoals in de film,
Leuk gegoochel allicht, een toffe truc of pure science-fiction,
meer toch niet
Maar kijk, dit keer ietjes verder, naar de hemel, richting planeten en sterren,
dan toch die héle grote plank waar ze alles op leggen ?
Reacties op ‘De aarde is wél plat’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!