Kruispunt van het leven

De armoede heeft je wakker geschud
de geest kan niet leven van water en lucht
ademnood van de ziel raakt dan berucht
je bent door tegenslag veranderd

ziekte en geldgebrek
hebben je eenzaam gemaakt
in een leven zonder genegenheid
waar drank geen oplossing bood

je tussen de wal en schip viel
met niemand om je te redden

de strijd om door te gaan
stroomt door jouw bloed
je geeft het nog niet op
al zit er heel veel tegen
lopen er beren op de wegen

je houdt je vast aan de kleine dingen
waagt het zelfs een lied te zingen
over hoe je tracht te overleven
op 't kruispunt van het leven

je weet dat je nog vrienden hebt
anderen je stiekem toch bewonderen
soms als een bloem die is verlept
maar ook in bloei, en wonderschoon
het gewone soms zo ongewoon

in kleine dingen te bewonderen
ook als mensen je afzonderen
je niet meer zien in hun bestaan
teveel bezig met de eigen waan

als je de keuze moet maken
overdenken
wat je niet had moeten doen
dan is er spijt, maar ook jolijt

en geestigheid is dan een feit
je staat bij niemand in 't krijt
kan ook zonder steun van de barbaren
vooruit met geestkracht, goed voor jaren.




© mobar