vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
spontaan
zij glimlacht haar tanden bloot
als zijn ze door Rembrand geboetseerd
ogen lachen monkelend natuurlijk
haar pull nonchalant vuurrood
handen ongedwongen in volkomen rust
haren blondbruin losjes naar wens
ontspannen kijkt ze recht in de lens
lichtjes spottend misschien
lintjes onder de ogen
laat ze onverdoken zien
kraaiepootjes bogen
op meer dan zeventien
ik denk aan theologen
die God hebben gezien
Reacties op ‘spontaan’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!