Teder vertier

Bekijk mijn gespiegelde vergankelijkheid
in de droefenis van jouw bewogen ogen

bomen nemen afscheid van de witte winter
dromen drinken bij het vaarwel van de dromer

hoe iemand met jouw zeldzame schoonheid
tot zulke tedere eenvoudige dingen in staat is

hoe iemand zo teder kan zijn
dat kan alleen in liefde blijven

waar ook ter wereld
het droombestaan leeft voort

in ogenblikken van vertier
om droom te worden ben ik alles

waar ik nooit aan heb gedacht
speel ik de hoofdrol in het zwijgen

kruipt er stilte onder jouw huid
en alles wat geen vorm krijgt

blijft inhoudsloos verloren
ver weg van het verlangen

zonder werkelijkheid te horen
in somber droom bekoren.



© mobar