vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Engel
Het aardse was je ontstegen
die nacht toen rivieren
buiten oevers traden
jij met natte voeten
hartelijk afscheid nam
van ons satijnen lakenspel:
We hadden niets meer
om over te discussiëren
geen meningsverschillen
geen hemel en geen hel
alleen jouw helderblauwe ogen
en die weemoedige oogopslag
die een droom deed vermoeden.
© mobar
Reacties op ‘Engel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!