supermaan

op een brede manestraal klom
ik vannacht zomaar naar boven
het valt haast niet te geloven
maar het ging geweldig goed
daar gaf ik je een dikke knuffel als groet

het was nog mooier dan gedacht
wat was dit een bijzondere nacht
het voelde zo eigen en vertrouwd
maar na een poosje zei je schat
er wordt daaronder op jou gewacht

ik nam een zonnestraal terug
ontzaglijk, dat ging zo vlug
dacht, dit ga ik vaker doen
al is het alleen maar om een zoen
maar toen arme stakker, werd ik wakker

© Rita Arends