vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Naamloze uren
Licht verlangend in de naamloze uren
waar tijd de oude normen zal vervagen
en nieuwe waarden gaat waarderen
de eenvoudige held op sokken leeft voort
in roemloze dromen
tijdens maanloze nachten
zonder naam of luisterend oor
en het denken dat gaat door
slechts onderbroken door gefluister
van kabouters die onder het huis wonen
de handen uit de mouwen
alle zorgen aan de kant.
© mobar
Reacties op ‘Naamloze uren’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!