Gedichtenvriend

Het eerste gedicht was als een veulen
toen het begon, in de wei galopperend

onwennig dartel, zonder dralen
opvallend vrolijk in de zon

en jij daar in de bergen
de ganzenveer in jouw handen

schreef me een hand geschreven brief
waarin het gedicht werd opgeschreven

hoe je de onstuimige rivier volgde
naar het kalme dal met groene weide

waar we ooit groentesoep aten
afspraken maakten over het leven

een bron van vriendschap
die nooit op zou drogen

het gedicht werd een volwassen paard
kop in de wind met heldere ogen

een hoefdier zonder vleugels
galopperend naar jouw hart.


© mobar