Schat!

Toen ik verliefd was
sprak ik telkens jouw naam uit

melancholie weerspiegelde mijn dromen
naar grotere schoonheid van ondeugende gedachten

die we niet konden weerstaan
de vlam leek eeuwig met zachtere wanen

we liepen de lange weg
naar een zorgeloze toekomst

winterzon in onze zomerharten

we spraken dertien
verschillende liefdesgoden

hadden veertien
mentaal gegronde aandoeningen

en niet genoeg
om echt te verdwalen

achter dikke gordijnen
vond ik geen beelden

om jouw zachtheid
uit te drukken

in een ander woord dan

schat!


© mobar