Pasen en het gemis

Lieve ma twee jaar terug dat we samen Pasen hebben gevierd.
Wat mis ik je enorm en hoe anders is mijn leven geworden.
Jij die altijd naar mij lachte en op mij zat te wachten
op een verhaal en een lach koffie en gebak
zongen samen ons levenslied Summertime
het is stil ons levenslied is er niet meer bij
ik doe mijn best om de dagen zin te geven
maar het is eenzaam zonder jou in mijn leven
de vrouw waar ik altijd mezelf kon zijn
de vrouw die kon verzachten mijn pijn
de geluksmomenten zijn er gerust van tijd tot tijd
en de tranen gerust heus het gemis slijt
maar dagen zoals deze dan denk ik weer aan jou
en is het weer even het besef van stille rouw