vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
waarom
Waarom schuil ik mij?
steeds weer, dag om dag?
Waarom huil ik mij?
Terwijl ik graag mag.
Leven, levend.
Klaar, als in af,
maar ook belevend,
de rode lijn naar 't graf?
Geenszins mijn gevoel,
maar toch is de poel
gevuld met vuil.
Een ongemakkelijk diepe kuil.
Mijn ballast.
Mijn lading, mijn zorg,
mijn rugzak, mijn last.
Ik zoek een borg,
maar graaf mij een kuil,
afwachtend,
versmachtend,
daarom schuil ik mij.
Reacties op ‘waarom’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!