vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Lentesymfonie
Lentesymfonie
De fluit met zilveren knopjes
strekt zich uit naar de wolkeloze hemel
een zachte bries blaast hem aan
tot een schuchtere melodie.
Ondergronds klinken zachte bassen
van het woelen en wringen
van het drukken en dringen
naar de bovengrond.
Ongeduldige ritselingen
zachte streken van wrijven
begeleiden speldenknopjes
naar een nieuw seizoen.
Langzaam krijgt de melodie
vaster vorm en kleur
vermeerdert en krijgt bijval
van kwetterende fluiters.
Het ijs wordt geschept
de was wappert
de aarde ont-luikt.
©Kees van Damme
Reacties op ‘Lentesymfonie’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!