1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Vluchtige ontsnapping

De zon leek nederig

Alsof hij zich probeerde aan te passen aan de rust…

Bedwelmd door de betovering

Die het landschap over hen uitsprak

De verloren zielen glimlachten terug

Naar hun reflecties in het serene water

Terwijl de zachte bries

Zijn hymne fluisterde aan de lokken van het haar

En ze wegveegde van het gezicht

De maskers lagen op het gras

Nutteloos

Waarschijnlijk voor de eerste keer

De handigheid op hun snijwerk

Vertellen verhalen lang begraven in hun plooien

Verzonken in de verleiding

De dromerige ogen beschutten extase

Gelukzaligheid in luciditeit, zeiden ze

De gezichten liggend in het gras

Omlijstten hun lippen met een wrange glimlach

Dat bewerkte de woorden:

De klok stopt nooit

De zon leek woest

Alsof hij probeerde te winnen van

De wildernis…

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Dromen Ontsnappen Toekomst Zon

Reacties op ‘Vluchtige ontsnapping’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!