Geloof me

Ze zeggen dat je niet bestaat, maar ze hebben geen idee.

Ze hebben geen idee wat je voor me betekent.

Ze hebben geen idee wat die ene zin met me doet.

Ze hebben geen idee hoe ik me voel.

Ze hebben geen idee wie ik echt ben.

Ze hebben geen idee hoe goed ik je ken.

Misschien is het wel beter zo.

Want als ze wisten dat je echt was,

zouden ze je willen afpakken.

En geloof mij,

dat zouden ze zeker.

Als ze wisten hoe lief je bent.

Als ze wisten hoe gelukkig je me maakt.

Als ze wisten hoe mooi je bent.

Als ze wisten dat je echt bestaat.

Als ze maar iets wisten...

Maar dat doen ze niet...

Het enige wat ze doen is...

lachen omdat ik je geloof.

Het enige wat ze doen is...

mensen kwetsen.

Het enige wat ze doen is...

het niet beseffen.

Ze denken dat alles om hun draait.

Ze denken dat je niet bestaat

omdat je perfect bent en met mij praat.

Ze denken zoveel maar zeggen niks.

Ze zeggen niks over hunzelf,

maar alleen over anderen.

Er is genoeg bewijs dat je bestaat.

Maar of ik het ze ga vertellen

of misschien ga laten zien?

Ik denk het niet.

Waarom?

Omdat...

Omdat ze het niet verdienen.

Omdat ze me toch niet geloven.

Omdat ze je gaan afpakken.

Omdat ze de moeite niet nemen om te luisteren.

Zo kan ik eeuwig doorgaan.

Ze zijn het niet waard.

Op dit moment denk ik aan jou en aan niemand anders.

Omdat...

Omdat ik van je hou.

Omdat...

Omdat je veel voor me betekent.

Omdat...

Omdat ik je mis.

Elke seconde,

elke minuut en elk uur.

Zelfs al ben ik bij je.

Zouden ze het zeggen omdat ze jaloers zijn?

Of om een reden die ze zelf niet weten?

Ik ga het hun ook niet vragen.

Ik ga niet meer met ze praten.

Ik ga...