vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De deur
Uit 'Het geriatrische testament'
Laat ik met de deur in huis vallen
als een plotselinge windvlaag
die in de late avond angst aanjaagt.
Laat het een ingetrapte deur zijn
hangend aan een lang verlaten bouwval
waar in een kelder iets is dat klaagt
Droom ik dat ergens een deur is, open
naar een verwilderde tuin met struiken
iets staat dat kijkt en mij kent en ik niet weet
hoe ik die deur zou kunnen sluiten.
Als een oud en welbekend gevaar
van kinds af aan wacht het daar.
Guido van Geel
![Toevoegen aan favorieten Toevoegen aan favorieten](static/images/star-empty.png)
Ingezonden door
Geplaatst op
13-03-2021
Over dit gedicht
'Vertelt U maar', zei de zielenknijper en zoog aan zijn duim.
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Guidovangeel Martentoonder MultatuliReacties op ‘De deur’
-
laat je niet door angst weerhouden, je kunt jezelf een weg te banen in die wildernis
rita arends - 15-03-2021 om 11:10