huil me
Ik wil groeien,
maar wordt in de kiem gesmoord.
Ik wil leven,
maar wordt langzaam aan vermoord.
Mijn schulp, wordt mij te klein,
en ik word radeloos.
Ik ben alleen,
alleen en hulpeloos.
Is er hier dan geen plek meer vrij?
zo graag uitbrekend.
Is er hier geen plaats meer vrij?
'k wil weg,berekend.
Ik wil leidend, mijn eigen leven
zonder klappen, slagen en snauwen.
Zonder vernederend beven,
maar groeien en opbouwen.
Brullend, ik ben ik !
weg van de haat.
Weg van de schrik.
Weg van z'n gelaat;
De duisternis wikt me,
braakt me, schikt me,
en ik schuil me,
steeds weerom, huil me,
de hoek in geduwd
net dat geschuwd,
net dat gerguwd
ben ik echt met de dood gehuwd ?
help me !

Ingezonden door
Geplaatst op
07-03-2021
Over dit gedicht
Gesprek nodig ? Bel 1813 in Belgie, voor Nederland, bel 0800-0113. Het leven gaat zelden over rozen alleen !
Geef uw waardering
Op basis van 55 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Donker Dood Haat Moeilijk OngemakkelijkReacties op ‘huil me’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!