vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Protest
Protest
Kolkend als de zee
walmend en dampend
is de straat
als de avond valt.
Lichtflitsen, knallen
scherven en schoten
waartussen mensen zich
nauwelijks herkenbaar
bewegen.
Ze tarten de linies
van orde en gezag
en trekken hun sporen
in de stad
brandstapels van fietsen
etalages leeggeroofd
slagen van verzet
tegen vrijheid waarvan
men is beroofd.
Men voelt zich ongehoord
en roept in dit geweld
wanneer mag ik het woord
en word ik meegeteld?
© Kees van Damme
Reacties op ‘Protest’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!