1001 Gedichten
vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Golven
Laten we ons schuilen,
In tranen dat we huilen.
De relatie verziekt,
de waarheid verdiept.
Een dreigend gevaar,
de breuk onafwendbaar.
Veel gezwaai en gebaren,
de storm laat zich bevaren.
Ik kots jou, jij mij
De toekomst veranderd.
Uiteindelijk vrij,
doch samen verankerd.
De zee, wijd open,
een vuurtoren nabij.
Laat ons vurig hopen,
dat we blijvend zijn,
Jij en ik !
Reacties op ‘Golven’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!