Voor ouderen verboden

ik droomde laatst van een terras
waar ik niet welkom meer was
want 70-plus
da’s veel te oud dus
ook al oog ik nog kras

men wees naar m’n hoofd: veel te kaal
en kijk ’s die huid: veel te schraal
als vuil in een zak
weggezet, uitgekakt
was dat nu het nieuwe normaal?

schampere lach in m’n rug
liep ik naar huis, moe en vlug
naar Petra, mijn vrouw
die zei: kom maar gauw,
dan geef ik een lekkere hug

in mijn droom hieven wij samen het glas
en schiepen ons eigen terras
en bleven we binnen
als angstige spinnen -

toen ontwaakte ik pas

in lockdown, opgehokt, nee, want kijk
in gedachten voel ik me rijk
op papier, geheven kop
klim ik naar de hoogste top
ver van dit wereldse slijk -

blij stond ik op

120520