vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Automatisch
Een leven op rails
Rijdend naar zonsondergang.
Controle is er maar deels,
Slachtoffer van zelfbedwang.
Dromen, ervaren, leven.
Veiligheid staat verheven.
Nooit denken aan pret,
Bij elke stap die “ik” zet.
Wat moet je er mee?
Automatisch over elke tree.
Reacties op ‘Automatisch’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!