vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
coronamoeheid
wat lijkt het al lang geleden
die vrijheid die we hadden toen
nu zitten we thuis te balen
vinden niets leuks te doen
waar zijn die gezellige dagen
samen eten, een goed gesprek
nu is het vooral vervelen
aan ergernis geen gebrek
we zwelgen in medelijden
met ons zelf, het is ach en wee
maar ja dat helpt niet hoor
daar win je de oorlog niet mee
roep mezelf maar tot de orde
kom wees blij met wat nog mag
na alle vaccinaties komt er
vanzelf weer een betere dag
© Rita Arends
Ingezonden door
Geplaatst op
20-01-2021
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
CovidReacties op ‘coronamoeheid’
-
'Ik wandel er geen stap minder om', zei mijn vrouw en sloeg een onbekend pad in.
guido - 21-01-2021 om 20:15