Witte vlinder
Fladderende, witte vlinder,
in de gouden lentezon.
Jij kunt gaan waar je wilt vliegen,
ik wou dat ik dat ook kon.
Koeien maken bokkesprongen;
vers groen gras in plaats van hooi!
Maar de mensen zitten binnen
als parkietjes in hun kooi.
Het coronavirus maakt hier
tienduizenden mensen ziek,
anderen zijn heel erg eenzaam.
De situatie is kritiek.
Fladderende, witte vlinder,
jij kunt toch gaan waarheen je wilt?
Vlieg toch eens langs bij al die huizen.
Ga even zitten; mooi en stil.
Voor iemand die alleen is,
en ook voor een patiënt,
is die ene seconde,
een heel kostbaar moment.
Fladderende, witte vlinders,
Zorg dat ze komen; overal.
Zodat in alle huizen
een vleugje lente komen zal!
Ingezonden door
Geplaatst op
05-01-2021
Over dit gedicht
Een gedicht over de eenzaamheid vanwege het coronavirus
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
LenteReacties op ‘Witte vlinder’
-
'Eén gedichtje maakt nog geen lente', zei de lezer en de eerste vlinders zijn doorgaans geel.
guido - 06-01-2021 om 09:48